Dit is het leukste werk dat ik in twintig jaar gedaan heb

Leren loslaten
'Het belangrijkste dat ik heb geleerd is los te laten. Dat klinkt raar voor een hulpverlener, maar dat is wat je doet bij bemoeizorg: contact leggen, veel aandacht besteden aan de behandelrelatie, geduld hebben. Als verpleegkundige ben je opgeleid in het medisch model en gewend direct problemen aan te pakken, ik heb nu geleerd meer aan te sluiten bij de behoefte van de patiënt en op mijn handen te blijven zitten als die ergens nog niet klaar voor is. Je moet jezelf in feite minder belangrijk maken.'

Creativiteit
'Ik ben me door de opleiding meer bewust geworden van het belang van gewoon naast de patiënt te gaan zitten en te vragen: waar wil je het over hebben? En bijvoorbeeld ook iets anders te verzinnen als iemand aangeeft zich in het gebouw van onze instelling niet fijn te voelen. Ik ben me er nu beter van bewust hoe hoog die drempel voor mensen kan zijn. Ik ga dus regelmatig met iemand naar buiten, een stuk wandelen. Dat klinkt misschien heel simpel, maar dat zit als hulpverlener niet direct in je systeem. Je denkt vaak dat dingen niet kunnen, maar het is de uitdaging om ze gewoon te proberen (zolang het veilig en verantwoord is natuurlijk) en te zien of het lukt. Dat vraagt om creativiteit en out of the box-denken. Die eigenschappen heb ik altijd al in me gehad, en ik kan ze in deze functie helemaal kwijt.'

Werken met passie
'Het mooiste aan mijn werk vind ik de kleurrijke mensen met wie ik te maken heb. Ze hebben allemaal veel te vertellen, maar sommigen hebben een muur om zichzelf heen gebouwd, vaak door eerdere teleurstellingen met hulpverleners. Het is voor mij de uitdaging om contact met ze te maken en ze verder te helpen. Niet door te vertellen hoe, maar door als een coach met ze mee te lopen. Ik vind het geweldig om met ze te werken, dat is echt mijn passie. Die passie zag ik ook bij mijn klasgenoten in de opleiding en in onze docenten. Dit is echt het leukste werk dat ik in twintig jaar gedaan heb.'